Łukasz W. gdyby urodził się i żył przed II Wojną Światową miałby wszystko, o czym tylko może zamarzyć mały książę. Pochodził bowiem z jednej z najbogatszych rodzin polskich Żydów. Tymczasem Łukasz W. urodził się w 1942r w Getcie Warszawskim, tuż przed wybuchem Powstania w Getcie, kiedy to o dawnym majątku rodziny żaden szanujący się Żyd nie mógł nawet pomarzyć. Po urodzeniu Łukasza jego rodzice byli tak zapobiegliwi, że udało im się go wyprowadzić z getta. Adoptowała go polska rodzina ziemiańska, przyjaciele jego rodziców. To było pierwsze ocalenie Łukasza W.!!! Nowi rodzice go pokochali i traktowali jak swoje dziecko. Kiedy skończyła się wojna, rodzice Łukasza wrócili z obozu koncentracyjnego, razem z przyjaciółmi mieszkali razem, bo Łukasz bardzo kochał swoich przybranych rodziców. Podczas wspólnej kolacji Wigilijnej w 1948r do domu wtargnął Urząd Bezpieczeństwa. Dorosłych aresztowano, a dzieci trafiły do domu dziecka. Z domu dziecka Łukasza wyciągnęli krewni jego przybranych rodziców. To było drugie ocalenie Łukasza W. Od tej pory Łukasz W. miał sześcioro rodziców i wszystkich jednakowo kochał. Podczas okupacji został ochrzczony i do dzisiaj jest praktykującym katolikiem. Kiedy w 1968r Władysław Gomułka rozpętał nagonkę za ludność pochodzenia żydowskiego i dał im możliwość wyjazdu z kraju, Łukasz W. mógł wyjechać, mógł zdobyć pieniądze i karierę na zachodzie, ale czuł się Polakiem, Polska była jego ojczyzną i został w kraju pomimo, że ludność pochodzenia żydowskiego prześladowano, a do końca Komuny miał zatargi ze Służbą Bezpieczeństwa. Polakiem jest do dzisiaj, Polska to jego ojczyzna i nie widzi życia w obcym kraju. Jest znanym dziennikarzem. Przyznawanie się do pochodzenia żydowskiego w Polsce nie jest łatwe, nie jest łatwe być Żydem w polskim społeczeństwem. Skąd się wziął aż przysłowiowy antysemityzm polskiego społeczeństwa?

Ciągle mam przed oczami zakończenie „Lalki” Bolesława Prusa kiedy to po śmierci Rzeckiego, zniknięciu Wokulskiego i wyjeździe za granicę Ochockiego doktor Szuman mówi: Jedni umierają, ci wyjeżdżają, kto tu zostanie? Na to Szlangbaun i Maruszewicz mówią chórem: My! Czy rzeczywiście Polska jest krajem… dorobkiewiczów żydowskich i aferzystów?

Żydzi opanowali Europę już od dawna. Niektórzy wysnuwają teorię, że Żydzi na terenach polskich byli jeszcze przed wprowadzeniem chrześcijaństwa w Państwie Piastów i … trudnili się handlem niewolnikami, których wywozili i sprzedawali w państwie Maurów na Półwyspie Iberyjskim. Jedna z teorii mówi, że Żydzi w Europie pojawili się z terenów państwa Chazarskiego i byli to tzw. Żydzi Chazarscy. W Polsce Żydzi pojawili się z dwóch kierunków: uciekli przed prześladowaniami czy przed epidemią dżumy z zachodniej Europy i ze wschodu, byli to tzw. Żydzi Chazarscy. Znaczenie gospodarcze ludności żydowskiej docenił polski król Kazimierz Wielki, który już w 1334r, rok po swojej koronacji i objęciu władzy nadał Żydom znaczące przywileje. Są teorie, że przywileje Żydzi zawdzięczają miłości króla do Esterki, choć wielu historyków wątpi, czy Esterka w ogóle istniała. Żydzi w państwach europejskich, w tym w Polsce nie mogli kupować ziemi i posiadać majątków ziemskich. Dlatego z konieczności Żydzi zajęli się handlem i bankami i odnieśli w tym kierunku sukcesy. U bankierów żydowskich zadłużali się władcy państw. Rekordzistą był francuski król – słońce Ludwik XIV. Być może to legło u podstaw szerzenia się antysemityzmu. Społeczeństwa już od początku nie lubiły Żydów, już od średniowiecza szerzyły się prześladowania i pogromy ludności żydowskiej w Europie. Ludziom Żydzi kojarzyli się z lichwą. Od dawien dawna Żydzi żyjący w diasporze marzyli o własnym państwie, czyli o Ziemi Obiecanej w… Palestynie. Ruch na rzecz powstania Państwa Żydowskiego spowodował powstanie pod koniec XIX wieku Organizacji Syjonistycznej, która przyjęła nazwę Światowej Organizacji Syjonistycznej. Jej głównymi założycielami byli Theodor Herzl i Max Nordau, a miała na celu organizację i udzielanie wsparcia żydowskiej akcji przesiedleńczej w Palestynie. Jednakże w społeczeństwach europejskich odzew a organizację syjonistyczną pojawił się poprzez powstanie spiskowych teorii o międzynarodowym spisku żydowskim. Szerzono poglądy, że organizacja syjonistyczna chce przejąć władzę w świecie. Odzewem było powstawanie organizacji antysyjonistycznych, a kulminacją była… ideologia Holokaustu w XX w. Podwaliną rasistowskich teorii III Rzeszy była… teoria ewolucji Darwina i jej teza, że zwyciężą tylko silne jednostki. Podstawą ideologiczną była filozofia Nietzschego i jego teoria o nadczłowieku i czystej rasie aryjskiej. Niby niewinna filozofia, jedna z wielu w historii filozofii stała się podwaliną największej zbrodni w dziejach ludzkości. Hitler stopniowo realizował chorą teorię o czystości społeczeństwa niemieckiego i eksterminacji Narodu Żydowskiego, od Ustawodawstwa Norymberskiego i Nocy Kryształowej przez getta, obozy zagłady do masowego ludobójstwa ludności żydowskiej cyklonem B. Jak reagowała na zagładę ludność żydowska okupowanej Europy. Ludność Żydowska reagowała z pokorą. Uważała, że są Narodem Wybranym i Bóg ich doświadcza, aby potem narodził się Mesjasz i otrzymali Ziemię Obiecaną. W większości Żydzi poddawali się biernie eksterminacji, przypadki buntu są nieliczne. Zrywem przeciwko okupantowi i rozpaczliwym pokazaniem, że Naród Żydowski istnieje i nie da się upodlić było powstanie w Getcie Warszawskim w kwietniu 1942r.

W Polsce stosunki… z żydowskim sąsiadem układały się różnie. Były chwalebne postawy zarówno ludności żydowskiej wobec polskiej Ojczyzny jak i ludności polskiej wobec Żydów. Ale były też epizody smutne i mało chwalebne i to po obu stronach. Jak pisał poeta Władysław Broniewski: „Są w Ojczyźnie rachunki krzywd, Obca dłoń ich też nie przekreśli, Ale krwi nie odmówi nikt, Wysączymy ją z piersi i pieśni.”

W zasadzie Żydzi trzymali się osobno, mieli w miastach własne dzielnice, jak np. słynne Nalewki w Warszawie i nie asymilowali się z Polakami. Dla ortodoksyjnego Żyda goj był czymś gorszym. Dużo jednak Żydów koligaciło się z Polakami, zwłaszcza ci wzbogaceni, dla których celem było wejście do polskiej arystokracji. Adam Mickiewicz miał matkę neofitkę i żonę Celinę Szymanowską. Wielu polskich artystów, którzy wzbogacili nasz kraj swoją sztuką było pochodzenia żydowskiego. I tak byli Żydami Leśmian, Leopold Staff, Julian Tuwim i cała grupa poetycka Skamander. Wielu Żydów dało piękny przykład miłości do Polski walcząc w Powstaniu Styczniowym. W Powstaniu walczyli: Leon, Filip i Maurycy Kahane, Samuel Posner, Henryk Eichmann – kosynier, Izydor Heilpern, Aleksander Edelstein. Najdłużej w Powstaniu walczył Lejb Lipman, powieszony przez Rosjan 14 kwietnia 1864r. w Suwałkach. Zwolennikiem pojednania Narodu Polskiego i Żydowskiego był marszałek Józef Piłsudski. W okresie międzywojnia w Polsce silny był ruch anty semicki np. słynne rozruchy anty żydowskie we Lwowie. Piłsudski przejawy anty semityzmu tępił i ostro karał. Wielu przywódców prawicowych partii znalazło się w Berezie Kartuskiej. Okupacja Niemiecka wydała wiele pięknych postaw pośród Polaków. Polacy z narażeniem życia ratowali Żydów. Po wojnie najwyższe odznaczenie „Sprawiedliwy Pośród Narodów Świata” Izrael przyznał najwięcej obywatelom polskim. Ale… niestety, wojna przyniosła także postawy, których i Polacy i Żydzi do dziś się wstydzą i wypierają. Byli więc szmalcownicy, którzy brali pieniądze od Żydów i denuncjowali ich Niemcom. Prawicowe Narodowe Siły Zbrojne jawnie współpracowały z Niemcami i brały udział w eksterminacji ludności żydowskiej. Także czasy powojenne były areną wybuchów mało chwalebnych nagonek na ludność żydowską. Był Pogrom Kielecki, nagonka w 1968r, która skończyła się wygnaniem tysięcy Żydów z Polski. Wielu z nich, co zrobili kariery i majątki na Zachodzie nie może tego Polsce wybaczyć i szkaluje dziś Polskę.

Skąd się biorą ruchy anty semickie i nienawiść dzisiejszych Polaków do Żydów? A no, w dużej mierze, Żydzi są sami sobie winni. Po wojnie w czasach stalinowskich wielu Żydów zasiliło szeregi Urzędu Bezpieczeństwa i… bardzo gorliwie brało udział w tępieniu przeciwników komunistycznego reżimu. Szeregi UB także zasilili rosyjscy Żydzi, których Stalin nam podesłał. Do dzisiaj ubeccy zbrodniarze nie zostali osądzeni i ukarani. Żydzi także nie rozliczyli się ze swoją przeszłością i nie przeprosili Polaków. Ludność Polska pamięta i… ciężko wybaczyć! Obecnie popularna jest teoria spiskowa, że światowe lobby żydowskie celowo szkaluje Polskę w świecie, by wymusić na nas odszkodowania za pozostawione mienie w Polsce. Nie wiadomo, ile jest w tym prawdy. Fakt jest jednak niezbity, że… w polskie obozy zagłady i „państwowe przedsiębiorstwo poszukiwania złota na terenie byłego obozu zagłady w Treblince” uwierzył nawet amerykański prezydent Barack Obama.

Tymczasem mamy kwiecień – miesiąc Pamięci o Holocauście, miesiąc, w którym wybuchło powstanie w getcie warszawskim. Jakie mamy credo wynikające z pamięci o tych rocznicach?

Najpiękniejszy film o Holokauście jaki widziałam to film Aleksandra Forda z lat pięćdziesiątych pt. „Ulica Graniczna”. Zrobiony jeszcze w konwencji polskiego międzywojennego melodramatu opowiada o Jadzi, córce lekarza, który czuje się Polakiem i uchodzi za Polaka. Niestety, zawistny sąsiad odkrywa, że zdjęcie dziadka doktora w tradycyjnym stroju żydowskim i doktor z córką trafiają do getta. Jadzię ratuje dwóch polskich uliczników. Jednego z nich gra Tadeusz Fijewski. Piękny film o przyjaźni, o tym co najwartościowsze w narodzie polskim i żydowskim i o przyjaźni między naszymi narodami. Dodam, że Aleksander Ford twórca nie tylko „Ulicy Granicznej” ale i słynnych „Krzyżaków” wg. Henryka Sienkiewicza został w 1968r, zmuszony do opuszczenia kraju.

Czy Naród Polski i Żydowski się kiedyś pojednają? Czy znikną wzajemne żale? Czy nasze narody mogą się w ogóle pojednać? Mamy ten sam jeden kraj. Mamy tę samą jedną Ojczyznę. Powinniśmy razem pracować dla jej dobra. Dobro Ojczyzny miał na celu marszałek Józef Piłsudski. Dobro Ojczyzny ma na celu bohater tego artykułu Łukasz W. – Bohater i polski i żydowski. Jedność narodu – czy to możliwe?

Barbara

Jestem prawnikiem, psychologiem i dziennikarzem, w kolejności, w której napisałam. W dziennikarstwie piszę co mi w duszy gra, ale uważam by było to sensowne, miało treść i spełniało społeczną rolę.