Kiedyś oglądałam bardzo piękny film o miłości do gotowania pt. „Uczta Babette”. Dobre gotowanie to miłość, to zapach potraw, to przez… ślinianki do serca. A dobry film o gotowaniu to zapach potraw, to po wyjściu z kina ślinka leci i … chciałoby się zjeść coś dobrego. Melodramat to film o miłości. Dobry film o miłości to… no właśnie co? Zapach miłości….

Te kwestie bardzo pięknie podejmuje francuski film ” Bulion i inne namiętności.”

Akcja filmu dzieje się we francuskim pałacu w XIX wieku. Bohaterami są znany, bogaty smakosz i gastronom Dodin i znakomita kucharka , która u niego pracuje Eugenie Film zaczyna się, jak kucharka gotuje bulion z należytą celebracją, obiera kurę, wyszukuje w warzywniku warzywa. Pomaga jej właściciel domu Dodin, który uczy gotowania młodą Pauline, daje jej do degustowania potrawy. Pauline robi to bardzo dobrze. Akcja równolegle dzieje się w kuchni , gdzie się gotuje i w salonie, gdzie Dodin ze swoimi gośćmi degustują potrawy. Dodin jest zakochany w Eugenii i wyznaje jej miłość i czeka, kiedy ta wreszcie przyjmie jego oświadczyny, bo do tej pory mu odmawiała. Eugenie czuje się słabo, słabnie podczas gotowania, ale ukrywa się ze swoją słabością. Nie chce, by ktoś dowiedział się o jej chorobie. W warzywniku Dodin znajduje Eugenie zemdloną. Konsylium lekarzy orzeka, że Eugenie zostało niewiele życia. Dodin gotuje dla niej bulion i oświadcza jej się przy jedzeniu. Pierścionek zaręczynowy ukrywa w papierze, w którym gotowała się kura. Przyjęcie weselne. Dodine mówi, że znalazł miłość w jesieni życia. Eugenie mówi, że dla niej cały czas jest lato. Razem gotują. Potem Dodin idzie do pokoju Eugenie na noc poślubną.Dodin nie jest wierny Eugenie, sypia także ze służącą. Kiedy jednak idzie do służącej, ta ucieka. Dodin idzie do pokoju Eugenie, ale Eugenie umarła. Po pogrzebie Dodin nie może znaleźć sobie miejsca. Zatrudnia nową kucharkę, ale ta się zwalnia, kiedy Dodin każe jej ugotować taką zupę, jaką gotowała Eugenie. Dodin uczy dalej Pauline. Budzi dziewczynę w nocy i razem gotują bulion. Kiedy jedzą, przychodzi przyjaciel Dodina i przynosi potrawy od swojej znajomej. Dodin próbuje i bardzo mu smakują. Przyjaciel wymienia nazwisko kucharza. razem idą do niego. Pauline siedzi przy stole i próbuje. Dodin krzyczy do niej: Chudź z nami!. Wychodzą. Ostatnia scena: Pokazana jest kuchnia w pałacu w jesiennej scenerii. Dodin i Eugenie siedzą przy stole i rozmawiają. Powtórzona jest scena z ich wesela. Dodin i Eugenie siedzą przy stole. Koniec.

Film „Bulion i inne namiętności” to melodramat i to klasyczny melodramat , choć zrobiony w ciekawy , niekonwencjonalny sposób. Pokazuje bowiem miłość przez gotowanie. Zdać by się mogło, że to film o gotowaniu, bo gotowanie jest pokazywane jako celebracja. To szczegółowe przyrządzanie bulionu, degustacja potraw, wręcz celebracja jedzeniem. Na początku może się wydawać nawet nudny, bo to szczegółowa celebracja i zachwyt gotowanie, wręcz nie film , a książka kucharska i można nie wytrzymać i wyjść. gdy ktoś jednak zostanie, to nie będzie żałował, bo później akcja się wyjaśnia. Gotowanie i potrawy to symbol miłości. Piękny symbol miłości, wręcz ociekający namiętnością, bo to konsumpcja miłości. Kiedy bohater idzie na noc do ukochanej, to ukazane są jej nagie plecy, które… przypominają gruszkę. Film jest o konsumpcji miłości. Tytuł ” Bulion” to zdawać by się mogło mało romantyczny tytuł dla filmu o miłości, wręcz prostacki nawet. Ale to tylko ułuda. ten prozaiczny tytuł ukazuje przez swą prostotę całe piękno miłości. Bo miłość to prozaiczne uczucie, a przez to piękne, to wspólne gotowanie, to wspólne jedzenie. Kiedy bohater wyznaje miłość opisuje proces jej połykania i na końcu mówi: U ciebie to jest piękne! Czyż może być piękniejsze wyznanie miłości. To klasyczny melodramat, osadzony w scenerii dziewiętnastowiecznej Francji , w pałacu, miłość bogatego restauratora do kucharki. Czyż może być inna oprawa klasycznego melodramatu niż taka? I to symboliczne zakończenie. bohaterka umarła, a zakochani siedzą w jesiennej scenerii i mówią, że znaleźli miłość w jesieni życia. Miłość po grób, to symbolizuje zakończenie i… wyciska łzy. Film ocieka symboliką. Gotowanie to symbol, bulion to symbol. I to jest piękne w tym filmie. Film polecam każdemu, kto rozumie miłość przez codzienne prozaiczne czynności. Bo miłość to codzienne, wspólne prozaiczne czynności. I to jest piękne w tym filmie. Nie serwowanie górnolotnością i napuszonymi słowami o miłości, ale właśnie ta proza życia. Miłość jest najpiękniejsza jako proza życia. Polecam każdemu, kto chce oglądać miłość jako prozę życia!

Z przyczyn zawodowych jestem częstym bywalcem internetowych forów na Facebooku. Wypowiedzi na nich interesują mnie z socjologicznych pobudek. Zauważyłam, że częste są wypowiedzi tzw. lewackiej części forów to tym, że kobiety, które nie pracują , a wychowują dzieci i prowadzą dom to… katolicka ciemnota i pasożyty żyjące z osiemset plus dawanego przez państwo i że nie dają one nic społeczeństwo. Nie mogę się oprzeć mniemaniu, że zdaniem lewaków niepracujące kobiety, to do utylizacji, bo społeczeństwo g… z nich ma. Wręcz twierdzą, że aborcja jest potrzebna, by taki ciemnogród i pasożyty się nie rodziły. To krzywdząca bardzo opinia i nieprawdziwa. Kobieta została stworzona przez Boga albo jak chcą inni przez naturę jako dopełnienie mężczyzny. Kobieta została stworzona do rodzenia i wychowania dzieci, ma przecież organy do rodzenia. To piękne i godne pochwały, bo prawdą jest że mężczyzna by umarł, gdyby dostał pierwszej miesiączki. Nie na darmo się mówi, że kobieta to słaba płeć. Kobieta nie nadaje się do wszystkich robót co mężczyźni, nie będzie nosić cegieł, worków z piaskiem, nie nadaje się do prowadzenia czołgu. jednak rozum ma i czasami większy niż mężczyzna i do kształcenia ma prawo. Jak chce pracować umysłowo, to należy jej to umożliwić i pochwalać. jednak nie każda kobieta ma predyspozycje do pracy umysłowej. Jak się sprawdza wychowując dzieci i prowadząc mężowi dom, to nie nie powód do wyszydzania. To powód do pochwały! Nie ma nic piękniejszego niż dobre wychowanie przyszłych pokoleń na chwałę kraju i rodziny!

Jest takie powiedzenie” mężczyzna jest głową rodziny, a kobieta szyją, która kręci głową. jest jeszcze inne powiedzenie: My rządzimy światem, a nami kobiety!. I to jest prawda. Tylko kobieta musi być mądra, tak rządzić swoim chłopem, by on myślał, że samodzielnie podejmuje każdą decyzję. Nie można obrażać męskiego ego, które jest strasznie rozbuchane. A to jest trudne! I wymaga inteligencji od kobiety. Kobiety jesteście inteligentne? Ja ze swoim chłopem postępuję tak dwadzieścia pięć lat i jesteśmy bezgranicznie szczęśliwi. On nawet nie wie, że jest sterowany. A Wy kobiety uważacie, że być odpoczynkiem wojownika to ujma dla kobiety? A zatem wolicie być kucharką czy magistrem? Magistrem na dwa etaty, bo i… w domu!

Barbara

Jestem prawnikiem, psychologiem i dziennikarzem, w kolejności, w której napisałam. W dziennikarstwie piszę co mi w duszy gra, ale uważam by było to sensowne, miało treść i spełniało społeczną rolę.